Circus

Ο κόσμος του τσίρκο γίνεται η αφορμή για μια σειρά ασπρόμαυρων φωτογραφιών που προσπαθούν να αποδώσουν την ατμόσφαιρα ενός λαϊκού θεάματος που σιγά σιγά σβήνει. Κλόουν και ακροβάτες, ζώα και θηριοδαμαστές, ζογκλέρ, αστραφτερές πούλιες και πολύχρωμα κοστούμια, η λάμψη της σκηνής, αλλά και το ημίφως στα παρασκήνια, το άσπρο και το μαύρο, η χαρά και η θλίψη, η πραγματικότητα και το όνειρο συνυπάρχουν, αναμειγνύονται αξεχώριστα,στροβιλίζονται. Έτσι το τσίρκο, φορτωμένο με μνήμες παιδικές, φορτισμένο από κινηματογραφικες εικόνες και ήχους από μουσικές θεσπέσιες μετατρέπεται σε σύμπαν μαγικό.

“Άντρες και γυναίκες στο τσίρκο, εκτελούν, με χαμόγελο και πεταχτά φιλιά, ένα πρόγραμμα φανταστικών κατορθωμάτων που αρχέτυπό τους είναι το “σάλτο μορτάλε” γιατί εκεί όλοι παίζουν με το θάνατο…”

ΤΟΜΑΣ ΜΑΝ